إِنَّما جَزاءُ الَّذينَ يُحارِبُونَ الله وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَساداً أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْديهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذلِك لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيا وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظيمٌ
مجازات آنان كه با خدا و رسول سرِ جنگ دارند و تلاش مىكنند تا در زمين فساد كنند، جز اين نيست كه يا كشته شوند، يا به دار آويخته شوند، يا دست و پاى آنها به طور مخالف قطع گردد و يا تبعيد شوند، و اين مجازات دنياى آنهاست و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت.
[سوره مباركه مائده، آيه 33]