شب بيست و پنجم، شب دحو الارض است؛ يعنى پهن شدن زمين از زير خانه‌ي كعبه روى آب و از ليالى شريفه است كه رحمت خدا در آن نازل مىشود و قيام به عبادت در آن اجر بسيار دارد. و از حسن بن على وشّا روايت است كه گفت: من كودك بودم كه با پدرم خدمت امام رضا (عليه‌السّلام) شام خورديم، در شب بيست و پنجم ماه ذى‌القعده. پس فرمود: امشب حضرت ابراهيم (عليه‌السّلام) و حضرت عيسى (عليه‌السّلام) متولّد شدهاند و زمين از زير كعبه پهن شده است. پس هر كس روزش را روزه بدارد، چنان است كه شصت ماه را روزه داشته باشد و به روايت ديگر است كه فرمود: در اين روز حضرت قائم (عليه‌السّلام) قيام خواهد نمود.شب بيست و پنجم، شب دحو الارض است؛ يعنى پهن شدن زمين از زير خانه‌ي كعبه روى آب و از ليالى شريفه است كه رحمت خدا در آن نازل مىشود و قيام به عبادت در آن اجر بسيار دارد. و از حسن بن على وشّا روايت است كه گفت: من كودك بودم كه با پدرم خدمت امام رضا (عليه‌السّلام) شام خورديم، در شب بيست و پنجم ماه ذى‌القعده. پس فرمود: امشب حضرت ابراهيم (عليه‌السّلام) و حضرت عيسى (عليه‌السّلام) متولّد شدهاند و زمين از زير كعبه پهن شده است. پس هر كس روزش را روزه بدارد، چنان است كه شصت ماه را روزه داشته باشد و به روايت ديگر است كه فرمود: در اين روز حضرت قائم (عليه‌السّلام) قيام خواهد نمود.