روز بيست و پنجم، روز دحوالارض است و يكى از آن چهار روز است كه در تمام سال به فضيلت روزه ممتاز مي‌باشد.
و در روايتى، روزهاش مثل روزه هفتاد سال است و در روايت ديگر، كفّاره هفتاد سال است و هر كس اين روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بسر آورد، از براى او عبادت صد سال نوشته شود و از براى روزهدارِ اين روز هر چه در ميان آسمان و زمين است، استغفار كند و اين روزى‌ست كه رحمت خدا در آن منتشر گرديده و از براى عبادت و اجتماع به ذكر خدا در اين روز اجر بسيارى‌ست و از براى اين روز به غير از روزه، عبادت، ذكر خدا و غسل دو عمل وارد است:
اوّل؛ نمازى كه در كتب شيعه قمّيّين روايت شده. و آن دو ركعت است در وقت چاشت در هر ركعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره والشمس بخواند و بعد از سلامِ نماز بخواند، لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ. پس دعا كند و بخواند: يَا مُقِيلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِي عَثْرَتِي يَا مُجِيبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِي يَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِي وَ ارْحَمْنِي وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَيِّئَاتِي وَ مَا عِنْدِي يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ.
دوم؛ خواندن اين دعاست كه شيخ در مصباح فرموده مستحب است خواندن آن، اللَّهُمَّ دَاحِيَ الْكَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ كَاشِفَ كُلِّ كُرْبَةٍ أَسْأَلُكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ مِنْ أَيَّامِكَ الَّتِي أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِينَ وَدِيعَةً وَ إِلَيْكَ ذَرِيعَةً وَ بِرَحْمَتِكَ الْوَسِيعَةِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ الْمُنْتَجَبِ فِي الْمِيثَاقِ الْقَرِيبِ يَوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ كُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَى كُلِّ حَقٍّ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الْأَطْهَارِ الْهُدَاةِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ وَ أَعْطِنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِكَ الْمَخْزُونِ غَيْرَ مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ ... و بدان ميرداماد (رحمه‌الله) در رساله اربعه‌ي ايّام خود، در بيان اعمال روز دحوالارض فرموده: زيارت حضرت امام رضا (عليه‌السّلام) در اين روز، افضل اعمال مستحبّه و آكد آداب مسنونه است و همچنين، زيارت آن حضرت در روز اوّل ماه رجب‌الفرد نيز به غايت مؤكد و محثوث عليه است.