امام صادق (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند:
إنَّ لِلّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِبَاداً فِي الأرض مِن خَالِص عِبَادِهِ مَا يُنزلُ مِنَ السَّمَاء تُحفَةً إلَي الأرض إلَّا صَرَفَهَا عَنهُم إلَي غَيرِهِم وَ لَا بَلِيَةً إلّا صَرَفَهَا إلَيهِم
خداي عزّ و جلّ، بندگاني در زمين دارد و ميان بندگان خالصش، كساني هستند كه هر نعمتي از آسمان به زمين فرود آيد، آن را از ايشان بازدارد و به ديگران دهد، و هر گرفتاري كه نازل شود، بر ايشان فرود آورد.
[اصول كافي، ج2، ص 253، ح 5]