إِلاَّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ الله إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذينَ كفَرُوا ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ الله مَعَنا فَأَنْزَلَ الله سَكينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها...
و اگر پيامبر را يارى نكنيد، خداوند او را يارى خواهد كرد. هنگامى كه كافران پيامبر را از مكّه بيرون نمودند، خدا يارىاش كرد. آنگاهكه دو تن به غاري پناه بردند، پيامبر به همسفرش فرمود: نترس كه خدا با ماست! و پروردگار آرامش را بر او فرستاد و با سپاهى كه نمىتوانستيد آنها را مشاهده كنيد، يارى نمود... .
[سوره مباركه توبه، آيه 40]