بنابر مشهور ميان علماي اماميه روز ولادت باسعادت حضرت خاتم الانبيا محمّد بن عبدالله (صلّى‌الله عليه و آله و سلم) است.
معروف آن است كه، ولادت باسعادتش در مكّه معظّمه در خانه خود آن حضرت واقع شده در روز جمعه در وقت طلوع فجر در عام الفيل در ايّام سلطنت انوشيروان عادل و نيز در اين روز شريف سنه هشتاد و سه ولادت حضرت امام جعفر صادق (عليه‌السّلام) واقع شده و باعث مزيد فضل و شرافت اين روز گرديده. بالجملة اين روز روز بسيار شريفى‌ست و از براى آن چند عمل مي‌باشد:
اوّل؛ غسل.
دوم؛ روزه، و از براى آن فضيلت بسيار است [و روايت شده: هر كس اين روز را روزه بدارد، ثواب روزه يك سال خدا براى او بنويسد.] و اين روز، يكى از آن چهار روز است كه در تمام سال به فضيلت روزه ممتاز است.
سوم؛ زيارت حضرت رسول (صلّى‌الله عليه و آله و سلم) از نزديك و دور.
چهارم؛ زيارت أميرالمؤمنين (عليه‌السّلام)
به همان زيارتى كه حضرت صادق (عليه‌السّلام) كرده و تعليم محمّد بن مسلم فرموده و بيايد إن شاء الله در باب زيارات.
پنجم؛ در وقتى كه روز بلند شود، دو ركعت نماز كند؛ در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ و ده مرتبه توحيد بخواند و بعد از سلام، در مصلّاى خود بنشيند و اين دعا بخواند: اللَّهُمَّ أَنْتَ حَيٌّ لا تَمُوتُ إلخ.
و اين دعاى مبسوطى‌ست و چون سندش را منتهى به معصوم نديدم، مراعات اختصار را اهم ديدم. هر كس طالب است، رجوع به زاد المعاد نمايد.
ششم آنكه؛ مسلمانان اين روز را تعظيم بدارند، تصدّق و خيرات بنمايند، مؤمنين را مسرور كنند و به زيارت مشاهد مشرّفه روند و سيّد در اقبال شرحى از لزوم تعظيم اين روز ذكر نموده و فرموده كه، من يافتم طائفه‌ي نصارى و جمعى از مسلمين را كه تعظيم بزرگى از روز ولادت عيسى (عليه‌السّلام) مىنمايند و تعجّب كردم كه چه‌گونه مسلمانان قانع شدند روز مولود پيغمبرشان - كه اعظم از همه پيغمبران است - به اين مرتبه از تعظيم باشد كه اَدوَن از تعظيم نصارى‌ست مولد عيسى (عليه‌السّلام) را.