بنا بر اشهر روزىست كه مباهله كرد رسول خدا (صلّىالله عليه و آله و سلم) با نصاراى نجران.
و پيش از آنكه خواست مباهله كند، عبا بر دوش مبارك گرفت و حضرت اميرالمؤمنين، فاطمه، حسن و حسين (عليهمالسّلام) را داخل در زير عبا نمود و گفت: پروردگارا! هر پيغمبرى را اهل بيتى بوده است كه مخصوصترين خلق بودهاند به او. خداوندا! اينها اهلبيت منند. پس از ايشان برطرف كن شكّ و گناه را و پاك نما ايشان را پاك كردنى. پس جبرئيل نازل شد و آيه تطهير در شأن ايشان آورد. پس حضرت رسول (صلّىالله عليه و آله و سلم) آن چهار بزرگوار را بيرون برد از براى مباهله. چون نگاه نصارى بر ايشان افتاد و حقّيت آن حضرت و آثار نزول عذاب مشاهده كردند، جرأت مباهله ننمودند و استدعاى مصالحه و قبول جزيه نمودند. در اين روز نيز حضرت اميرالمؤمنين (عليهالسّلام) در حال ركوع، انگشترىِ خود را به سائل داد و آيه إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ در شانش نازل شد؛ و بالجمله اين روز، روز شريفىست و در آن چند عمل وارد ميباشد.
اوّل؛ غسل.
دوم؛ روزه.
سوم؛ دو ركعت نماز. و آن مثل روز عيد غدير است در وقت، كيفيت، ثواب و آيةالكرسي كه در نماز مباهله است تا هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ميباشد.
چهارم؛ خواندن دعاى مباهله كه شبيه به دعاى سحرهاى ماه رمضان است و شيخ و سيّد هر دو نقل كردهاند، لكن ميان روايات آن دو بزرگوار اختلاف كثير است و من اختيار مىكنم روايت شيخ را. در مصباح فرموده دعاى روز مباهله روايت شده با فضيلتِ آن از حضرت صادق (عليهالسّلام). مىگويى: اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاهُ وَ كُلُّ بَهَائِكَ بَهِيٌّ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِبَهَائِكَ كُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ جَلالِكَ بِأَجَلِّهِ وَ كُلُّ جَلالِكَ جَلِيلٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِجَلالِكَ كُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ جَمَالِكَ بِأَجْمَلِهِ وَ كُلُّ جَمَالِكَ جَمِيلٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِجَمَالِكَ كُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَدْعُوكَ كَمَا أَمَرْتَنِي فَاسْتَجِبْ لِي كَمَا وَعَدْتَنِي اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ عَظَمَتِكَ بِأَعْظَمِهَا وَ كُلُّ عَظَمَتِكَ عَظِيمَةٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعَظَمَتِكَ كُلِّهَا اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ نُورِكَ بِأَنْوَرِهِ وَ كُلُّ نُورِكَ نَيِّرٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِنُورِكَ كُلِّهِ...
پنجم؛ بخواند دعايى كه شيخ و سيّد روايت كردهاند بعد از دو ركعت نماز و هفتاد مرتبه استغفار.
و اوّل آن، الحمدلله ربّ العالمين است و شايسته است در اين روز تصدّق و بر فقرا به جهت تأسّى به مولاى هر مؤمن و مؤمنه امير المؤمنين (عليهالسّلام) و زيارت كردن آن حضرت و انسب خواندن زيارت جامعه است.