روز بيست و پنجم سنه‌ي صد و چهل و هشت به قول برخي وفات امام جعفر صادق (عليه‌السّلام) واقع شده و برخي روز وفات را نيمه‌ي رجب گفتهاند و سبب وفات آن حضرت، زهرى بوده كه در انگور به آن حضرت خورانيده بودند [و روايت شده كه: چون هنگام وفات آن حضرت شد، چشم‌هاى خود را گشود و فرمود خويشانِ مرا جمع كنيد. چون همه جمع شدند، به سوى ايشان نظر كرد و فرمود: «شفاعت ما نمىرسد به كسى كه نماز را سبك بشمارد و اعتنا به شأن او ننمايد.»