سرچشمه شرم
آيت‌الله جواد ملكي تبريزي (رحمةالله) فرمودند:
سرچشمه‌ي شرم و حيا، شناخت بزرگي خداوند و نعمت هاي او، شناخت حقّي كه بر بندگان دارد و كوتاهي بندگان در قبال او، شناخت آفاتِ عمل و عيب‌هاي نفْس و شناخت حاضر بودن پروردگار است؛ زيرا توجّه به اين‌گونه مسائل - خواه ناخواه - سبب شرم و حيا مي‌شود.
[اسرارالصّلوة، ص 209]