لَقَدْ تابَ الله عَلَى النَّبِيِّ وَ الْمُهاجِرينَ وَ الْأَنْصارِ الَّذينَ اتَّبَعُوهُ في ساعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ ما كادَ يَزيغُ قُلُوبُ فَريقٍ مِنْهُمْ ...
خداوند، پيامبر، مهاجران و انصار را بخشيد؛ همان‌ها كه به هنگام گرفتارى از پيامبر پيروى كردند، و اين بخشش وقتى بود كه دل‌هاى گروهى از مسلمانان نزديك بود به انحراف كشيده شود. آن‌گاه خدا آنها را بخشيد،كه او نسبت به اهلِ ايمان رئوف و مهربان است.
[سوره مباركه توبه، آيه 117]