امام على (عليهالسّلام) ميفرمايند:
أفضَلُ عِبادِ الله عِندَ الله إمامٌ عادِلٌ، هُدِي وهَدَى، فَأقامَ سُنَّةً مَعلومَةً، وأماتَ بِدعَةً مَجهولَةً
برترين بندگان خدا نزد خداوند، پيشواى دادگریست كه رهيافته باشد و رهنما. پس سنّتى شناخته شده را برپا دارد و بدعتى ناشناخته را بميراند.
[نهج البلاغة، خطبه 164]