شهادت حضرت امام زينالعابدين (عليهالسّلام)، امام چهارمِ شيعيان بنا به روايتي [94 يا 95 ق]
قتل محمّدامين، به دستور برادرش مأمون در جنگ بين سپاهيان دو طرف [198ق]
انتشار نخستين روزنامه در ايران [1253 ق]
خلع اميركبير از وزارت نظام پس از عزل وي از صدارت عُظمي [1268 ق]
شهادت، امر به معروف و نهي از منكر، امام حسين، تربت امام حسين، زيارت، گريه بر امام حسين، آثار ظلم و تجاوز
به قول جمعى از علما در سال نود و چهار يا روز دوازدهم سال نود و پنج - كه آن سال را سنةالفقهاء مىگفتند - حضرت امام زين العابدين (عليهالسّلام) از دنيا رحلت فرموده است.
الَّذينَ إِذا ذُكرَ الله وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ الصَّابِرينَ عَلى ما أَصابَهُمْ وَ الْمُقيمِي الصَّلاةِ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ
همانهايى كه وقتى نام خدا برده مىشود، دلهاشان پر از ترس مىگردد؛ نسبت به حوادثى كه براى ايشان رخ مىدهد، صبورند؛ برپاكنندهي نمازند و از آنچه روزيشان كردهام، انفاق مىنمايند.
[سوره مباركه حج، آيه 35]
امام باقر (عليهالسّلام) ميفرمايند:
كانَ أثَرُ السُّجُودِ فِي جَميعِ مَواضِعِ سُجُودِهِ فَسُمِّىَ السجّاد لِذلِك
اثر سجده در تمام مواضع هفتگانهي سجدهي او نمايان بود، از اين جهت «سجّاد» ناميده شد.
[بحارالأنوار، ج 46، ص 6]
سرسپردگي الهي
آيتالله علّامه طباطبايي (رحمةالله) فرمودند:
بايد خود را بندهي وي (خداوند) دانست و از آنچه براي انسان ميخواهد، پيروي و فرمانبرداري نمود.
[بندهي خاص، ص 42]