رحلت جانسوز پيامبر گرامي اسلام حضرت محمّد (صلّى الله عليه و آله) [11 ق]
شهادت امام حسن مجتبي (عليه‌السّلام) [50 ق]
تولّد حضرت آيت‌الله سيد علي حسيني خامنهاي، رهبر معظّم انقلاب اسلامي در مشهد مقدّس [1358 ق/ 24 تير 1318 ش]
رحلت آيت‌الله محمّدتقي ستوده [1420 ق]
فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ الله حَقٌّ فَإِمَّا نُرِيَنَّك بَعْضَ الَّذي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّك فَإِلَيْنا يُرْجَعُونَ
اى رسول ما! شكيبا باش كه وعده‌ي الهى حق است يا بعضى از آن عذاب‌هايى كه به آنان وعده مىكنيم به تو نشان مىدهيم يا تو را قبض روح مىنماييم و باز به سوى ما بازگشت خواهند كرد.
[سوره مباركه غافر، آيه 77]
امام على (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند:
أدّى أميناً و مَضى رَشيداً و خَلَّفَ فِينا رايةَ الحَقِّ
آن بزرگ، رسالت خويش را با امانت به انجام رساند و دنيا را ترك كرد، در حالىكه راهنماى ما بود و پرچم حق را ميان ما باقى گذاشت.
[نهجالبلاغه، خطبه 100]
فضيلت ومعنويت، دلايل قيام ملّت
مقام معظّم رهبري (دام‌ظلّه) مي‌فرمايند:
چيزى كه بشر را به عدالت مىرساند، خطّ مستقيم الهى‌ست.
[بيانات در مراسم صبحگاه مشترك نيروهاى سپاه در پادگان انصارالحسين ...، 7/7/1372]
روز بيست و هشتم سنه‌ي يازدهم، روز وفات حضرت خاتم‌الانبيا (صلّى الله عليه و آله) است.
و روز وفات روز دوشنبه بوده بالاتّفاق و در وقت وفات، سنين عمر مباركش به شصت و سه رسيده بود، چهل سال از سنّ شريفش گذشته بود كه وحى بر حضرتش نازل شد و بعد از آن، سيزده سال در مكّه مردم را دعوت به خداپرستى نمود و پنجاه و سه سال داشت كه به مدينه هجرت فرمود و در سال دهم هجرت وفات فرمود و أميرالمؤمنين (عليه‌السّلام) متوجّه غسل و حنوط آن حضرت شد. بعد از تغسيل و تكفين بر آن جناب نماز گزارد. پس دسته دسته اصحاب آمدند، بدون امام بر آن حضرت نماز گزاردند و حضرت أميرالمؤمنين (عليه‌السّلام) آن جناب را در حجره طاهره - در همان محلّى كه از دنيا رفته بود - مدفون ساخت. [از أنس بن مالك روايت است كه: چون از دفن پيغمبر (صلّىالله عليه و آله و سلم) فارغ شديم، حضرت فاطمه (عليهاالسّلام) سوى من آمد و گفت: «اى انس! چه‌گونه نفس شما همراهى كرد كه خاك به صورت پيغمبر خدا (صلّىالله عليه و آله و سلم) بريزيد؟» پس گريست و فرمود: «يَا أَبَتَاهْ أَجَابَ رَبّا دَعَاهُ يَا أَبَتَاهْ مِن رَبِّهِ مَا أَدْنَاهُ إلخ.» و لنعم ما قيل [اى دو جهان زير زمين! از چهاى خاك نئى خاك نشين از چهاى] [و به روايت معتبر است كه: آن مخدّره مشتى از خاك پاك آن قبر مطهّر گرفت، بر ديدگان گذاشت و گفت:
«مَا ذَا عَلَى الْمُشْتَمِّ تُرْبَةَ أَحْمَدَ أَنْ لا يَشَمَّ مَدَى الزَّمَانِ غَوَالِيَا
صُبَّتْ عَلَيَّ مَصَائِبُ لَوْ أَنَّهَا صُبَّتْ عَلَى الْأَيَّامِ صِرْنَ لَيَالِيَا.»
[و شيخ يوسف شامى در درالنظيم نقل كرده: آن حضرت اين اشعار را در مرثيه‌ي پدر فرموده:
«قُلْ لِلْمُغَيَّبِ تَحْتَ أَثْوَابِ [أَطْبَاقِ] الثَّرَى إِنْ كُنْتَ تَسْمَعُ صَرْخَتِي وَ نِدَائِيَا
صُبَّتْ عَلَيَّ مَصَائِبُ لَوْ أَنَّهَا صُبَّتْ عَلَى الْأَيَّامِ صِرْنَ لَيَالِيَا
قَدْ كُنْتُ ذَاتَ حِمًى بِظِلِّ مُحَمَّدٍ لا أَخْشَ مِنْ ضَيْمٍ وَ كَانَ حِمَالِيَا
فَالْيَوْمَ أَخْضَعُ لِلذَّلِيلِ وَ أَتَّقِي ضَيْمِي وَ أَدْفَعُ ظَالِمِي بِرِدَائِيَا
فَإِذَا بَكَتْ قُمْرِيَّةٌ فِي لَيْلِهَا شَجَنا عَلَى غُصْنٍ بَكَيْتُ صَبَاحِيَا
فَلَأَجْعَلَنَّ الْحُزْنَ بَعْدَكَ مُونِسِي وَ لَأَجْعَلَنَّ الدَّمْعَ فِيكَ وِشَاحِيَا.»