بسم الله الرحمن الرحیم
قال رسول الله صلّی الله علیه و آله: اِحفَظ اللهَ یَحفَظکَ وَ احفَظِ اللهَ تَجِدهُ أَمَامَکَ... جانب خدا را حفظ کن تا خدا تو را حفظ کند، و جانب خدا را حفظ کن تا او را پیش روی خود بیابی...
«احفَظِ اللهَ یَحفَظکَ.» «احفَظِ الله»؛ یعنی خدای متعال را مراعات کن! ملاحظه کن! متقابلاً خدای متعال هم شما را مراعات خواهد کرد. دایره این اَوسع است از بعضی تعبیرات، از قبیل: ( وَ لَیَنصُرَنَّ اللهَ مَن یَنصُرُه) این فقط در مورد نصرت است، حال آنکه این در همه امور زندگیست. خدای متعال را رعایت کن! رعایت خدای متعال، همان تقواست! یعنی هر قدم که انسان می خواهد بردارد، ملاحظه کند و مراقبت نماید که این پا را کجا می گذارد. این تقواست! مراعات کنید! در کلاممان مراعات کنیم؛ در تصمیم گیری مان مراعات کنیم؛ در معاشرتمان مراعات نماییم؛ در امر دهی و امر بَری مراعات کنیم. «احفَظِ الله یَحفَظکَ.» واقعاً دیگر از این کوتاه تر و پر مغزتر، انسان نمی تواند کلامی بیابد- خُب! این کلام نورانی پیغمبر است. این را باید در ذهنمان تابلو کنیم، نه در کوچه یا اتاقِ کار. « احفَظِ اللهَ تَجِدهُ أَمَامَکَ.» خدای متعال را مراعات کن تا آن را پیش روی خود ببینی، بیابی! وقتی پیش روی توست، از او می طلبی، از او می خواهی، به او تضرّع می کنی، دلت را با او رو به رو می کنی، از او کمک می گیری، به او پناه می بری، به او اظهار عشق و علاقه می کنی و خودت را، قلبت را به او پیوند میزنی.
