بود آيا که در ميکده‌ها بگشايند

گره از کار فروبسته ما بگشايند

اگر از بهر دل زاهد خودبين بستند

دل قوی دار که از بهر خدا بگشايند

به صفای دل رندان صبوحی زدگان

بس در بسته به مفتاح دعا بگشايند

نامه تعزيت دختر رز بنويسيد

تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشايند

گيسوی چنگ ببريد به مرگ می ناب

تا حريفان همه خون از مژه‌ها بگشايند

در ميخانه ببستند خدايا مپسند

که در خانه تزوير و ريا بگشايند

حافظ اين خرقه که داری تو ببينی فردا

که چه زنار ز زيرش به دغا بگشايند