نام کانال : دیوان حافظ

شماره صفحه / محتوا : 234
عنوان/سرصفحه : غزل 224


مشاهده : 325

غزل 224

خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

به هر درش که بخوانند بی‌خبر نرود

 

طمع در آن لب شيرين نکردنم اولی

ولی چگونه مگس از پی شکر نرود

 

سواد ديده غمديده‌ام به اشک مشوی

که نقش خال توام هرگز از نظر نرود

 

ز من چو باد صبا بوی خود دريغ مدار

چرا که بی سر زلف توام به سر نرود

 

دلا مباش چنين هرزه گرد و هرجايی

که هيچ کار ز پيشت بدين هنر نرود

 

مکن به چشم حقارت نگاه در من مست

که آبروی شريعت بدين قدر نرود

 

من گدا هوس سروقامتی دارم

که دست در کمرش جز به سيم و زر نرود

 

تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری

وفای عهد من از خاطرت به درنرود

 

سياه نامه‌تر از خود کسی نمی‌بينم

چگونه چون قلمم دود دل به سر نرود

 

به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفيد

چو باشه در پی هر صيد مختصر نرود

 

بيار باده و اول به دست حافظ ده

به شرط آن که ز مجلس سخن به درنرود