گر از اين منزل ويران به سوی خانه روم

دگر آن جا که روم عاقل و فرزانه روم

زين سفر گر به سلامت به وطن بازرسم

نذر کردم که هم از راه به ميخانه روم

تا بگويم که چه کشفم شد از اين سير و سلوک

به در صومعه با بربط و پيمانه روم

آشنايان ره عشق گرم خون بخورند

ناکسم گر به شکايت سوی بيگانه روم

بعد از اين دست من و زلف چو زنجير نگار

چند و چند از پی کام دل ديوانه روم

گر ببينم خم ابروی چو محرابش باز

سجده شکر کنم و از پی شکرانه روم

خرم آن دم که چو حافظ به تولای وزير

سرخوش از ميکده با دوست به کاشانه روم