صبح است ساقيا قدحی پرشراب کن

دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

زان پيشتر که عالم فانی شود خراب

ما را ز جام باده گلگون خراب کن

خورشيد می ز مشرق ساغر طلوع کرد

گر برگ عيش می‌طلبی ترک خواب کن

روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند

زنهار کاسه سر ما پرشراب کن

ما مرد زهد و توبه و طامات نيستيم

با ما به جام باده صافی خطاب کن

کار صواب باده پرستيست حافظا

برخيز و عزم جزم به کار صواب کن