انعقاد دومين پيمان اهل يثرب معروف به به عَقَبهي دوم با پيامبر در مكه [13 بعثت]
آغاز سلطنت آلب ارسلان سلجوقي، پس از طغرل سلجوقي [455 ق]
رحلت عالم مجاهد و مجتهد مبارز آيت‌الله ميرزا محمّدتقي حائري شيرازي [1338 ق]
وفات آيت‌الله شيخ عبدالكريم گزي [1339 ق]
رحلت رجالي نامدار و محدّث شهير شيعه، آيت‌الله آقا بزرگ تهراني [1389 ق]
ما كانَ لِأَهْلِ الْمَدينَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ الله وَ لا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِه...
نبايد اهل مدينه و عرب‌هاى ساكن اطرافِ آن از دستورات رسول خدا سرپيچى كنند و نبايد خود را بر آن گرامى مقدّم بدارند... .
[سوره مباركه توبه، آيه 120]
امام علي (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند:
اَعَزُّ الْعِزِّ الْعِلْمُ لاِءَنَّ بِهِ مَعْرِفَةُ الْمَعادِ وَ الْمَعاشِ، وَ اَذَلُّ الذُّلِّ الْجَهْلُ؛ لاِءَنَّ صاحِبَهُ اَصَمُّ، اَبْكَمُ، اَعْمى، حَيْرانُ؛
عزيزترين عزّت، دانش است، چرا كه با آن معاد شناخته مىشود و راه كسب معاش به دست مىآيد و خوارترين خوارى، نادانى‌ست، چرا كه نادان كر و لال، كور و سرگردان است.
[نزهة النّاظر، ص ۷۰، ح ۶۵]
انبيا، مقهور ذات الهي
آيت‌الله شاه‌آبادي (رحمة الله) فرمودند:
از آن‌جا كه انبيا و اوليا خود را مقهور مقام مشيّت مي‌دانستند، با وجود آن قدرت، همواره خود را به مقام عبوديت معرّفي مي‌نمودند -كه احبّ و الذّ اسماء نزد خاتم انبيا، «عبد» بود.
[شذرات‌المعارف، ص 135]